Nou is het mijn beurt om te roepen: NOU PRECIES DIT.
Ik maakte vorig jaar ook mijn eigen leven veel minder leuk dan het kon zijn doordat ik me zat op te vreten over een vriendin (ok twee) en daar echt een veel minder leuk mens van werd. Dus inderdaad: loslaten loslaten loslaten.
En dat is niet ‘iemand laten vallen als een baksteen’ maar gewoon liefdevol laten gaan zodat je niet die pleurissacherijnige versie van jezelf bent die zich teveel met andermans leven bemoeit en iedereen er beter van wordt.
