Kwam Vin dus mee he. De held.

(Tragic) Backstory

Vin en ik zijn dus niet goed of gemotiveerd als het aankomt op vakanties plannen.

Als we al iets van plan zijn dan vergeten we daarop door te pakken in ons dagelijks leven, en voordat we het weten is er weer een jaar voorbij. We zijn al sinds 2016 van plan om naar Bali te gaan, en nu willen we eigenlijk niet eens meer naar Bali*.

Vin en ik zijn goed in weekendjes regelen en daar houdt het wel een beetje mee op.

In 2017 gingen we weekendjes naar Brugge en Rotterdam (al is dat voor mij een thuiswedstrijd) boekten we een all-inclusive** en gingen we housesitten in San Fransisco in de kerstvakantie voor Eva en Billy.

In 2018 waren we hella lui en laat en dus boekten we een lang weekend Vlissingen (leuk) en een nachtje Arnhem (ook heel leuk!)

Dit jaar deden we een nachtje Noordwijk voor ons 4-jarig jubileum en we zijn ook de afgelopen 3 jaar op wintersport geweest. (Grote voordeel daarvan is dat de georganiseerde types van de vriendengroep die shit regelen en wij alleen maar op tijd onze gegevens en betalingen hoeven te doen)

Ofterwel, we zijn allesbehalve zielig. Wel een beetje lui.

Des te leuker dat toen we toch maar weer eens het onderwerp aansneden wat we nou toch moesten gaan doen voor een vakantie, Vin opperde om een lang weekend naar de champagnestreek te rijden. Hij boekte het hotel, ik zocht een leuke champagnetour, restaurantjes en champagnehuizen uit en hopsa, daar gingen we.

De autorit

Vanuit Den Haag naar Rims is 4,5 uur, maar leek langer doordat HEEL BELGIË opengebroken ligt. Er was ook op een lang stuk in Frankrijk wegwerkzaamheden waardoor we op 2 banen reden in plaats van 4. Behalve dat geen bijzonderheden.

De 4,5 uur terug ging aanzienlijk soepeler. Vin reed 4 uur omdat hij lekker zat, ik voerde hem cola en dropjes en racete het laatste half uur van Bergen op Zoom (ongeveer) naar Den Haag.

Hotel

Vin had het Novotel Suite hotel geboekt. Op het eerste gezicht in een beetje een standaard hotel in een troosteloze omgeving, maar niet alleen waren de kamers mooi en ruim met uitstekende service, het hotel zat naast een grote parkeergarage waar we onze auto stalden en zodra je onder het treinstation doorstak was je in hartje Reims. Helemaal prima.

Tip: Niet van te voren een parkeergarageplek boeken voor meerdere dagen als je toch in- en uit gaat rijden om allerlei dorpjes en champagnehuizen te bezoeken. Bij ons deed het kaartje het zelfs uiteindelijk niet goed, waardoor we toch 20 euro hebben weggegooid. Hadden we toch weer een fles champagne voor kunnen kopen!

Eerste avond

Aan het eind van de middag slenterden Vin en ik Reims in voor ons eerste glas champagne en om lekker te gaan borrelen bij Le Wine Bar by Le Vintage. Die had ik via Google opgeduikeld (later las ik dat Cynthia er ook is geweest) en de kaart zag er leuk uit, met lekkere kleine hapjes en perfect voor de type borrel-dinnerdate die Vin en ik leuk vinden.

Bij Le Wine Bar by Le Vintage kregen we niet alleen de menukaart en de wijnkaart, maar ook een geprint A4-tje waarop de alle laatste flessen uit de kelder opstonden die met een fikse korting konden worden besteld en opgedronken.

We bestelden een vintage champagne uit 2006, allemaal hapjes en hebben daar tot van zes tot tien heerlijk zitten eten, drinken en kletsen.

Dag 2

Ik rij met Vin naar Damery, waar het champagnehuis Yannick Prevoteau zich bevindt.

Ik heb de champagne van Yannick geproefd op het wijnfestival Rypp in Rotterdam deze zomer en vond Yannick en zijn vrouw erg aardig, dus ik had ze even gemaild of Vin en ik langs konden komen op de maandag (dat was namelijk de dag die we hadden gereserveerd voor het rondcrossen in de champagnestreek tussen de verschillende dorpjes).

Yannick had teruggemaild dat ze bij hoge uitzondering vanaf zondag een maand dicht zouden gaan, en omdat ik de champagnes zo lekker vond gingen we toch op zaterdag even.

Minder leuk; Yannick blijkt een maand vrij te hebben genomen omdat zijn broer is overleden. Ik vermoed dat het gaat om broer Eric, die vlakbij woonde, die ook op de site stond. Zijn vrouw en zoon zijn al een maand langer weg dan hij, en als alles goed gaat sluit hij morgen aan.

Yannick is mogelijk dus wat meer teruggetrokken dan normaal gesproken, maar is nog steeds een uitstekende gastheer en vertelt enthousiast over zijn champagnes. Hij maakt ook grapjes, want als hij mijn handschrift op de bestellijst ziet vraagt hij of ik toevallig dokter ben, en hij biedt ook meteen aan een foto te maken van ons als we met ons eerste glas champagne in onze handen staan. Ik vind het een ontzettend leuke man, en ik vind zowel zijn Armandine (blanc de blanc) als Perle de Treilles (zwaarder op de blauwe druiven) heerlijk. We nemen drie dozen mee.

Terug in Reims halen we broodjes (en ik een meringue) bij Claire et Oliver, een fantastisch miniscuul boulangerietje en lopen we daarna naar het station omdat daar het busje staat waar we mee op tour gaan.

Ik had niet zo’n zin een hele dag de hort op met duizend man door de kelders van Veuve of Moët sjokken, dus ik heb express een klein tourtje met maximaal acht mensen geboekt. Op de planning twee proeverijen in twee kleine champagnehuizen, een bezoekje aan de Avenue de Champagne in Evernay en de kerk waar Pierre Pèrignon ligt begraven.

Dat blijkt een feestje. Onze gids Gerome is superaardig, we zitten met een leuk Amerikaans stel uit Georgia en een Australisch gezin met een dochter van mijn leeftijd, waarvan de vader veel weet van wijn.

In het eerste champagnehuis Guy Méa laat Gerome alles zien, van de pers tot de gyro-machines en komen er natuurlijk verschillende champagnes op tafel. We proeven een vintage 100% Pinot Noir champagne uit 2012 en die is zo lekker dat ik zowel voor ons als voor Susannah een fles meeneem.

Daarna rijden we met het kleine busje over de Avenue de Champagne in Epernay terwijl Gerome hier van alles over uitlegt (de duurste straat ter wereld door de onbetaalbare hoeveelheid champagne flessen die in de kelders daar liggen) en we de verschillende grote champagnehuizen voorbij zien komen.

Bij de Hauterville kerk waar Dom Perignon begraven ligt hangt deze quote, die ik heel mooi vind. We lopen daar rond en in de kerk en ook met het rondrijden door de champagnestreek kijk je je ogen uit: De omgeving is echt prachtig.

We eindigen de middag bij Champagnehuis Salmon, waar de 86-jarige oud-eigenaar die geen woord Engels spreekt ons verwelkomt. Zijn zoon en kleinzoon en -dochter hebben inmiddels het huis overgenomen, maar hij is hier nog elke dag om gasten te begroeten en een beetje schoon te maken, vertelt Gerome. Hij is superkwiek en maakt grapjes met Gerome terwijl we door de grote schuren lopen.

We zien het apparaat waarmee het beetje dode gist uit de champagnefles wordt gehaald, en de machine waarmee flessen worden schoongemaakt en gelabeld als ze lang genoeg hebben liggen rijpen.

Ook hier is de champagne lekker, maar Gerome zegt daarover: “Je zal je best moeten doen om een slechte champagne te vinden in deze streek.”

Hier nemen we ook twee flesjes mee.

Na al dat decadente gedoe met champagne eten we s’avonds bij de MacDonalds. #zolekkergewoongebleven

Dag 3: Epernay

Zondagochtend starten we de dag rustig op, halen weer een broodje en wat gebakjes bij Claire et Oliver, en nemen dan het treintje van Reims naar Epernay.

Epernay is heel schattig, maar je kan er een kanon afschieten op zondag. Gelukkig is er een leuk lunchtentje open waar Vin een pizza eet en ik een verrassend lekkere vegaburger met yoghurtsaus (past prima bij champagne), en we lopen de Avenue de Champagne af. We spieken bij Moët in de giftshop en het ziet er allemaal prachtig uit.

Verder drinken we s’middags nog wat op een terrasje, maar doordat het zondag is en zoveel dicht is, is het daar wel wat druk.

We chillen nog even in het parkje, en dan NOG EEN KEER omdat het treintje dat we wilde pakken is uitgevallen, dus uiteindelijk ben ik er wel klaar mee. Uiteindelijk gaat de trein om 18:45 pas rijden en neemt dat ding een onweg, dus ben ik moe en overprikkeld als we aankomen in Reims om 20:00.

Vin kent me, dus die zet me op een terras met wat te drinken en binnen 20 minuten een dampende stapel mossels voor mijn neus, dus daarna ben ik eigenlijk wel weer ok. We blijven nog even hangen op het terras maar zijn om 21:30 in het hotel om te relaxen en dan te gaan slapen.

Dag 4: Champagnestreek verkennen

Op de maandag hadden we geen specifieke plannen behalve s’avonds eten bij de Millenaire, dus we stippelen een route uit.

We rijden door Verzenay, langs een paar champagneboeren (Louis de Sacy en Vincent Renoir) en naar de toren. Dan rijden we naar Faux de Verzy, en daarna naar Bouzy waar we helaas maar een open champagneboer treffen waar we wel Bouzy Rouge halen — is blijkbaar een ding. Ik heb mijn WSET Level 2 dan wel gehad (met Merit trouwens) maar deze was ik allang vergeten.

Tussendoor haalden we stokbrood, geitenkaas en perziken bij de Carrefour en die hebben we gewoon even op een grasveldje naar binnen gewerkt.

We chillen nog eventjes in het hotel voordat we uit eten gaan.

Dag 4: Eten bij Le Millenaire*

Tja.

TW: Snob, dus voel je vrij om weg te klikken als je me nog aardig wil blijven vinden.

Ik had me hier best wel op verheugd maar ik ben blij dat we maar het 4-gangen menu (wel met kaasplankje erbij) hebben genomen, want ik vond dit toch echt wel vrij matig voor een sterrenzaak. Vin heeft lekker gegeten, maar gaf ook wel toe dat je bij FG Foodlabs, FG, 212 en Latour in Nederland stukken beter eet.

Ik dacht bij de amuses al -die vrij bitter en niet in balans waren- “oei, dit voorspelt niet veel goeds” en ik vond dat er echt RARE keuzes werden gemaakt in het menu.

WAAROM krijg ik 2 gigantische artisjokken bij het visgerechtje? WAAROM pleur je rauwe versneden bacon op een (verder prima) stuk eend? Prima dat je ijs hebt gemaakt van amandelmelk, maar waarom smaakt het als de meest geconcentreerde marsepein ooit, EN zijn de perziken die je erbij serveert niet rijp of zacht, maar hard en niet zo smaakvol?

Misschien ligt het toch aan de Franse sterrenkeuken die dan anders is dan ik gewend ben, maar ik zou eigenlijk niet weten waarom. Volgens mij is het gewoon niet een heel goed restaurant. En ben ik gewoon een beetje een snobberig wijf geworden.

Ik ben sowieso geen groot liefhebber van Franse wijnen (SORRY!!!), dus de extreem bloemige Viognier deden ze me geen plezier mee (hoewel die wel goed paste bij het voorgerechtje) en ook bij de Riesling had ik een wegtrekkertje, maar de rode wijn (weet niet meer welke het was) en de dessertwijn vond ik wel lekker.

Het kaasplankje was lachen. Ik had twee geitenkaasjes waarbij ik bij de ene niks proefde en bij de andere spontaan zelf begon te mekkeren, een bijzonder kaasje met komijn en een echt HEMELSE blauwe kaas, dus dat was prima. Vincent had een knoflookkaasje en ik moest keihard lachen toen ik daar een hap van nam, zo sterk en raar was die. “This is a fun cheese,” grinnikte ik. “Ik weet niet of tie lekker is, but is FUN.”

Korte samenvatting: Leuke ervaring, en er zaten hele lekkere dingen tussen, maar ik zou hem niet aanraden en volgende keer lekker ergens anders heen gaan.

De volgende dag pakken we lekker alles in, spelen we Tetris met de verschillende dozen vol champagneflessen in de auto en racen we naar huis voor een rustig middagje. We doen de was, maken vega chili en chillen nog even voor de tv voordat Vin de volgende dag weer aan het werk gaat.

Aanrader(s)?

JA!

Als je gaat kan ik je het logeren in het Novotel, broodjes halen bij Claire et Olivier, borrelen bij Le Wine Bar By Le Vintage en een kleinschalig champagnetourtje via Viatour van harte aanbevelen!

Ook kun je echt prima gewoon een beetje rondrijden en kijken welk champagnehuis tijd en zin heeft jou een beetje te laten proeven. Sure, I had to milk the little bit of French I speak for all its worth, maar het is superleuk en met een beetje handen en voeten kom je er altijd wel uit.

Volgende keer zou ik niet op zondag naar Epernay gaan, kijken of ik naar de Perching Bar zou kunnen gaan en misschien nog zo’n middagtourtje doen op een andere dag, gewoon voor de fun.

Plus, ik zoek ook wel gewoon een ander goed restaurant uit (misschien eentje met een Bib Gourmand bijvoorbeeld) een volgende keer.

Now if you’ll excuse me, ik ga eens even een deuk slaan in die champagnevoorraad van ons. ;-)

Doeg!

*Grapje, we willen nog steeds naar Bali maar Bali is niet meer cool nu IEDEREEN er al geweest is, aldus het Internet en mijn vriendinnen.

**vond ik dus heerlijk voor een week. Zeven dagen lang alleen maar in de schaduw boeken liggen lezen met een plastic bekertje cava naast me, s’middags een dutje en s’avonds cocktails en yahtzee spelen. We zijn een dagje naar Sevilla geweest en de rest van de tijd hebben we bij het hotel liggen lanterfanten. Zou ik zo weer doen (maar de afgelopen 2 jaar bedenk ik dat dus steeds te laat)